El calter sagráu d’estos montes del conceyu de Morcín onde atopamos el torrexón de Peñerúes, dariva, según les cróniques, de qu’una de les capielles se llevantó sobre la cueva onde tuvo resguardada l’Arca Santa de les Relquies, treslledada dende Toledo demientres asocedió la invasión árabe.
Darréu, l’Arca llevóse a la Cámara Santa de La Catedral d’Uviéu, llugar onde se conserva na actualidá. Diente de la creencia popular atribúinse-y delles lleendes a esti paraxe, como la que considera que los cardos del Monsacru son un recursu curativu pa numberoses enfermedaes.
Esti torrexón medieval alcuéntrase na aldea de Peñerúes, dientro del conceyu de Morcín. Tien forma cuadrara y un altor d’unos 17 metros, con tres plantes separtaes mediante vigues de madera, que se coronen con un remate almenáu. Tanto nel primer como nel segundu pisu consérvense saetares y restos de puertes, una d’elles rematada n’arcu.
Dalgunos autores consideren que la fortificación tuvo un orixe romanu, pero la primer cita concreta nun apaez hasta’l sieglu XIV, como construcción de calter defensivu nel testamentu del Obispu don Gutierre. El so estáu anguaño ye bastante decadente, manteniéndose en pie namás el llenzu norte, yá que’l restu, una vegada valtáu, usóse pa la construcción de la Ilesia de San Pedro de Peñerúes.
