Los ganaderos asturianos apuesten por unos animales «más pequeños, pero a los que se-yos saca munchu provechu»
Yera vista con rocea por munchos hasta nun fai tanto. Tanto qu'escuchar que “la fame salió de Casu cuando acabó la raza Casina” yera daqué abondo frecuente cuando Alfredo Armayor, natural de Caliao, participó, xunto con otros ganaderos, na fundación d’Aseamo, l'asociación española de criadores de ganáu vacuno selectu d’esta raza. "Aguantó contra vientu y marea", cuenta del so antecesor Ángel Rodríguez Castañón, actual secretariu executivu de l'asociación. El desprestixu de la raza, orixinaria de Casu -del que toma'l so nome más popular- y los conceyos del oriente d'Asturies, débese a la so propia morfoloxía. "Son animales más pequeños", detalla Rodríguez Castañón, quien al tiempu reconoz que "se-y saca munchu provechu”.
La vaca Casina tien la capa castaña, con distintes variaciones de tonalidá y degradaciones blanco-cremoses alredor del focicu y los güeyos, nes axiles, bragaes, mames, parte interna de zanques y periné. La cabeza ye pequeña y la cornamenta, abondosa. Magar que la raza sigue tando en peligru d'estinción, el so prestixu ameyoró. Y los ganaderos asturianos tienen bona parte de la responsabilidá n'ello. "El criador qu'apuesta pola Casina ye porque siente la raza. Asturies ye l'únicu llugar d'España nel que la carne prodúzse con races autóctones y la nuestra ye, fundamentalmente, una raza de carne", valora.
"Equí siempres apostamos poles races propies: protexímosles y ameyorámosles". Ye precisamente esti un de los llabores nos qu'Aseamo más s'enfota. L'asociación, ensin ánimu d'arriquecimientu, constituyóse formalmente nel añu 1986 y tien como fin la promoción de la raza, siendo responsable del so control xenéticu. Magar que tien ámbitu estatal, la mayor parte de los sos 600 miembros tán n’Asturies.
Nes sos instalaciones d'El Remediu, en Nava, lleven a cabu un programa de caltenimientu pa evitar que la raza desapaeza. "Llevamos el siguimientu de cuántu pesen los animales al nacer, cuántes vegaes dan a lluz les madres... Facémos-yos siguimientu p’ameyorar el pedigrí. Ye un trabayu constante pa qu'añu a añu los exemplares dean más carne ensin camudar la raza" esplica. L'asociación entama, una vegada al añu, el concursu nacional de raza casina. N’él participen davezu una cuarentena de ganaderos y unos 200 animales, ente los que s'escueye al meyor exemplar teniendo en cuenta la morfoloxía del animal.
