Les sableres del occidente d'Asturies nun son, quiciabes, tan conocíes como les sableres del restu del territoriu. Sicasí, nun tienen nada qu'envidiar a la demás y ye por eso que güei queremos encamentavos trés sableres del occidente d'Asturies nes qu'esfrutar del sol esti branu y a les qu'inclusive puedes dir y esfrutar con una autocaravana.
Sablera de Barayo
La Sablera de Barayo ta ente los conceyos de Navia y Valdés. Forma parte de la Reserva Natural Parcial de Barayo, un espaciu protexíu qu'inclúi dunes, marismes y l'estuariu del ríu Barayo, consideráu de gran valor ecolóxicu y paisaxísticu. La sablera tien unos 670 metros de llargor, con sable escuru y fina. El so aguaxe ye moderáu, lo que dexa actividaes como'l surf o'l windsurf, anque nun cunta con instalaciones turístiques nin chigres, polo que caltien un calter casi virxe.
Nun puede aportase en coche hasta la sablera; hai que caminar dende los aparcamientos cercanos, unu na zona de Sabugo (Outur) y otru en Vigo (Veiga). Los caminos, d'unos 800 metros, atraviesen la contorna protexida enantes de llegar a la sablera. Nun dispón de servicios como dueches o aseos, salvu vixilancia braniega. Tampoco ye accesible pa persones con movilidá amenorgada, y en temporada alta nun se dexa l'accesu con perros.
No que cinca a la fauna, ye frecuente ver aves limícoles, garces, llondres, y n'ocasiones inclusive corzos o xabariles. La flora dunar y de ribera ta perbién caltenida y protexía. Pol so estáu natural y la so redolada casi intacta, la Sablera de Barayo foi reconocida en dellos rankings como una de les meyores sableres d'España.
Sablera de Frexulfe
La Sablera de Frexulfe estiéndese nel conceyu de Navia, mui cerca de Veiga. Al llegar, unu alcuéntrase con un arenal de casi 800 metros de llargu, ampliu y abiertu al bravu mar Cantábricu. El sable ye escuru, daqué gruesu, y l'aguaxe, xeneralmente fuerte, convierte esti llugar nun referente pa surfistes de munchos llugares distintos. Frexulfe ta enmarcada por una redolada natural d'altu valor ecolóxicu, declaráu Monumento Natural en 2002. Les sos dunes, l'estuariu del ríu Frexulfe y los pequeños cantiles que la protexen conformen un espaciu de gran bayura medioambiental. Ellí crecen plantes afeches al sal y al vientu, como la Euphorbia peplis o la Otanthus maritimus, y añeren aves como l'ostreru o la mabea moñuda. Inclusive la llondra foi vista nes agües del estuariu.
A diferencia de sableres más xabaces como Barayo, Frexulfe cuenta con bastantes servicios: aseos, duches, serviciu de socorrismu pel branu y un chiringu con terraza onde reponer fuerces. Tamién tien pasareles y ramples que faciliten l'accesu, anque la so pendiente natural fai que nun seya totalmente cómoda pa persones con movilidá amenorgada. L'aparcamientu ye ampliu y apuértase fácilmente en coche. El bañu nesta sablera ta permitíu sobre manera na zona oriental, onde desagua'l ríu, porque'l restu del arenal tien corrientes peligroses. Sicasí, les foles son precisamente lo qu'atrai a munchos surfistes y bodyboarders qu'esfruten de la so fuerza.
Nos díes de branu, Frexulfe enllénase de families qu'aprovechen la zona del ríu pa que los neños xueguen con seguridá, mientres los adultos esfruten del paisaxe y del soníu poderosu del Cantábricu. Magar la so popularidá, la redolada sigue bien caltenida, y la so protección ambiental ye prioritaria pa evitar masificaciones y daños nes dunes.
Sablera de Pormenande
La Sablera de Pormenande, nel conceyu d'El Franco, escúendese a malpenes un kilómetru d'A Caridá. L'accesu, cenciellu y bien señalizáu dende la N‑634, conduz a un aparcamientu pequeñu, pegáu al mesmu arenal. Ye una cala de dimensiones modestes —unos 190 metros de llargor y unos 15 d'anchor—, con forma de concha y arrodiada de nidies fasteres verdes. El so sable ye en realidá una amiestu de grava escura y bolos. La protección natural dala'l castru d'El Rego, al que puedes llegar caminando per un tómbolu mientres la baxamar. Esta formación convierte a Pormenande nun abellugu del aguaxe más bravu, garantizando agües moderaes y relativamente segures pal bañu, sobre manera nel so estremu oriental.
Anque nun tien bandera azul, la sablera cunta con servicios básicos: aseos, duches, papeleres, un puestu de socorrismu activu pel branu y hasta un chiringu, qu'ufierta bébores fresques y daqué de picotiar mientres esfrutes del paisaxe. La so afluencia suel ser media, más alzada les fines de selmana, ensin llegar a la masificación d'otres sableres de la zona. La redolada, cola so vexetación mariniega, ta considerada zona d'interés ambiental dientro de la rede europea ZEPA y LIC, anque nun figura como Paisaxe Protexíu oficialmente. Esto nótase na fauna que percuerre les riberes —gaviluetes, dalguna mabea, cámbaros que s'escuenden ente les piedres— y na tranquilidá xeneral del llugar.
