La Danza Prima ye'l baille por antonomasia n'Asturies. Xuntu al «Corri-Corri» y «El Pericote» ye la danza ancestral de la nuesa tierra.
Xeneralmente realízase al son d'un cantar, un romance («¡Ai! Un galán d'esta villa» por exemplu) o coples sueltes con distinta temática que puede ser hasta relixosa. Nelles abonden frases con doble sentíu y un calter picarescu acompañaes de espontánees allabancies d'unu de los danzantes con un ¡Puxa Asturies! o dalguna viva al pueblu o conceyu.
Oríxenes y significáu
Espertos na cultura asturiana comparten l'antigüedá d'esta danza, anque pa unos tien oríxen griegu y pa otros los sos oríxenes tán na cultura celta.
Tocantes al so significáu tamién esisten delles teoríes, anque la más aceptada sostien que ye una danza que refuerza los llazos de la comunidá, resalta la identidá y tien calter unificador. Los danzantes percorríen los pueblos pa dir dexando a los vecinos nes sos cases o pa anima-yos a salir d'elles pa baillar.
Tratase d'una danza en grupu, onde tol que quiera participa ensin tener que ser un espertu nella. Namás les ganes de xunise a esta tradición y d'esfrutar yá son abondes. Los danzantes axúntense alredor d'una foguera o ensin nada nel centru, unos a otros garrándose de les manes o enxareyándose los deos meñiques (el moñín). Una vegada xuntos, empiecen los pasos y el movimientu de brazos.
Nesti baille, d'antiguo usábase pa aldericar la superioridá ente pueblos, parroquies y conceyos, terminando n'engarradielles ente los mozos de los pueblos y zones. La Danza Prima taba tan enraigonada a los asturianos qu'estos nun arrenunciaben a ella cuando emigraben. Y los emigrantes amás de la danza tamién reproducíen los enfrentamientos que tantos los marcaba, por eso en 1803 Carlos IV firmó un bandu en Madrid prohibiendo xuntes d'asturianos y non por cuenta de la danza.
Feches de la danza prima
La danza nun tien una fecha esacta. Davezu celébrase nes fiestes patronales de los pueblos y conceyos. La danza suel tomar el nome del santu al que tean dedicaes diches fiestes.
En distintos países y dómines suel usase la tradición musical a la hora d'esterotipar unes traces propies identitaries. Esto pasa tamién n'Asturies. Equí hai un conxuntu de dances y bailles que s'integren de manera armoniosa na alma musical de los nuesos que forma un sentimientu únicu.
